Jacky kon al op 56 jaar stoppen met zijn job bij een bank. Via een buurman kwam hij als vrijwilliger terecht bij Spectrum in Wuustwezel. Nu gaat hij iedere week wandelen met een bewoner en brengt hij wekelijks een deelnemer naar de dagwerking in Essen.
Zodra Diane met pensioen ging, startte zij net als haar echtgenoot als vrijwilliger bij Spectrum. Om de 14 dagen gaan zij en haar hond wandelen met een bewoonster. Ook helpt ze wekelijks de ruiters van Spectrum bij het paardrijden.
Bij iedere activiteit, elk feest of uitstapje, Spectrum kan altijd rekenen op hun hulp.
Wat drijft jullie om vrijwilligerswerk te doen?
Diane: Ik zocht een activiteit waarbij ik iets kan doen voor anderen, maar waarbij ik me zelf ook goed voel. Ik wilde ook graag iets doen met dieren.
Ik kende voordien geen personen met een beperking. Nu ben ik er voor hen, door samen met onze hond Honny te gaan wandelen en door met de paarden werken. Bovendien zijn er zo veel verrijkende contacten.
Jacky: Gaan wandelen met een bewoner, een persoonlijke babbel, tijd maken voor iemand, dat doe ik graag. Tijdens die wandelingen vertellen we elkaar verhalen. Er ontstaat affectie, soms hechte vriendschap. Natuurlijk klikt het niet met iedere deelnemer even goed, maar dat geeft niet.
Waaraan beleven jullie plezier?
Diane: Een lachend gezicht, een babbel, mensen blij maken met iets kleins. Zorgen dat anderen zich amuseren en daar zelf ook van genieten. Op een leuke manier bezig zijn, actieve dingen doen, bewegen.
Jacky: Dankbaarheid van cliënten en medewerkers, een schouderklopje. Mensen blij maken met iets kleins. Het doet me wel iets dat ze mij ‘mijn vrijwilliger’ noemen of ‘mijn chauffeur'. Het is charmant, aangenaam. Ik beteken iets voor hen.
Hebben jullie een band met een bepaalde cliënt?
Diane: Ik ga vaak een uur wandelen met Wiske en de hond. Dan leer je elkaar kennen, elkaars gewoonten aanvaarden. Dat geldt ook bij het paardrijden. Iedere deelnemer is anders, maar met sommigen trek ik echt graag op.
Jacky: Ik heb altijd een goede band gehad met Pol. Hij was de eerste bewoner die ik hier leerde kennen. We waren alle twee geïnteresseerd in de natuur en konden daar samen van genieten. Helaas is hij vroeg gestorven. Dat heeft me erg aangegrepen. Nu ga ik regelmatig wandelen met Peter. Het is een ander contact, zotter.
Hoe is het om als vrijwilliger bij Spectrum te werken?
Jacky: We ervaren de samenwerking met Spectrum als zeer positief. In het begin vond ik het moeilijk dat ik weinig informatie kreeg over de cliënten. Ik weet dat privacy belangrijk is, maar omdat ik alleen met hen op stap ga, had ik graag meer uitleg gekregen over hun beperking.
Diane: Ook bij mij loopt alles vlot. Tijdens het paardrijden is er altijd een vaste medewerker. Dat maakt het gemakkelijker om informatie te krijgen of antwoorden te krijgen op vragen. Ik hoor anderen wel eens zeggen dat ze dit werk niet zouden kunnen doen, maar onbekend maakt onbemind. Je kan dat niet weten als je het nooit geprobeerd hebt.
Jacky: We worden betrokken en geapprecieerd en dat is prettig. Er is de nieuwjaarsreceptie, de vrijwilligersfeesten, er wordt tijd gemaakt voor een praatje met ons. Het jaarlijkse gesprek met de vrijwilligerscoördinator vind ik heel belangrijk.
Diane: Door corona is de vrijwilligerswerking tijdelijk stopgezet. Maar we ontvangen nieuwsbrieven, mails, foto’s, en kaartjes en er is een Facebookgroep. We blijven perfect op de hoogte van wat er in Spectrum gebeurt.
